"Je kunt mensen niet veranderen, tenzij ze dat zelf willen"

Het professioneel parcours van Erik Franck begon als verpleegkundige. Nadien schoolde hij zich nog bij als psycholoog en gedragstherapeut. Zijn doctoraat schreef hij over zelfwaarde en depressie.
Hij werkte 20 jaar als zelfstandig klinisch psycholoog en is sinds 2013 deeltijds professor aan de Universiteit Antwerpen waar hij vakken rond (zelf)leiderschap doceert. Dat combineert hij met een job als consultant bij Better Minds at Work.

Hij begeleidt leiderschapstrajecten, doet onderzoek, schrijft boeken en geeft lezingen. Een mens zou er spontaan stress van krijgen, trappen we het gesprek met een flauw mopje af.

Geen kant-en-klare oplossingen
“Voor mij is dat een logische evolutie en dat heeft veel te maken met mijn eigen leerproces. Achteraf lijkt het alsof het altijd zo moest zijn, maar er zijn zeker momenten geweest dat ik zelf ook niet meer wist van welk hout pijlen maken. 
In 2010 nam ik drie maanden ouderschapsverlof, maar eigenlijk had ik een burn-out. In mijn werkomgeving werd ik gestimuleerd om te excelleren. Maar als high achiever had ik tegelijkertijd het gevoel dat ik weinig kon betekenen als psycholoog binnen een algemeen ziekenhuis. Er
is in de psychologie namelijk niet voor elk probleem een kant-en-klare oplossing. Als hulpverlener word je opgeleid om mensen te helpen en
te veranderen. Maar ik kwam tot het besef dat je mensen niet kunt veranderen, tenzij ze dat zelf willen. Dat besef zorgde voor een andere mindset bij mezelf, zowel beroepsmatig als privé. Daar is mijn interesse
in het concept zelfleiderschap ontstaan en dat deed me uiteindelijk besluiten om ook professioneel een andere weg in te slaan. Ik wilde voortaan het verschil maken door mensen te inspireren. Door dingen te ontwikkelen waar anderen zelf mee aan de slag kunnen. Want door hen zelfinzicht en zelfbewustzijn te bieden, kunnen mensen wél veranderen.”